Het is waar, ik ben verliefd, verslingerd aan een ander.
Als ik hem na ‘n aantal weken of soms zelfs maanden weer zie kijk ik verwachtingsvol naar onze ontmoeting uit. Nooit ben ik teleurgesteld steeds ontdek ik weer iets nieuws.
Thuis vinden ze het totaal geen probleem. Kennismaken hoeft niet, hoewel deze week wilde mijn jongste zoon David wel eens mee om kennis te maken en zien waarom ik die ander nou zo leuk vind.
Afgelopen vrijdag was het zover.We waren er bijna. … de trein stopte … we liepen het station uit ... langs een bouwterrein ... en toen ja hoor over 't eerste bruggetje zagen we hem al vanuit de verte ...
De stad Haarlem
Door het vroege tijdstip konden we ongestoord slenterend naar boven kijken naar gevels, gevelstenen, uithangborden en wat er verder aan muren van historische panden, bevestigd kan worden. Mooie panden, ’t Spaarne, de grachten, de Grote Markt en al die smalle straatjes met huizen en huisjes de een nog leuker dan het andere.
“n Beetje verliefd, verkikkerd, verslingerd zo voelt het in ieder geval voor mij als ik in deze stad kom.
Zelf woon ik vlakbij Den Haag, ik werk daar en kom bijna wekelijks wel even in de binnenstad maar de binnenstad van Haarlem is zo totaal anders van sfeer, komt het door de grachten, de hofjes? Zelf woon ik ook in een hofje maar dat is heel anders van opzet, open, geen poort of hek dat sluit, niet zo oud , rond 1920 gebouwd, wel een grote gemeenschappelijke voortuin en ik herken de ietwat verweerde bistrosetjes waarop heel, heel veel potten en bakken gevuld met bloemen en planten staan.
Ik weet niet wat het is alleen dat ik hier graag regelmatig kom.
Op de vraag van mijn zoon of ik ooit zou willen verhuizen was mijn antwoord nee, dan wordt het gewoon en vallen de mooie en bijzondere dingen waarschijnlijk mij niet meer op.
Hoe dan ook we hadden allebei zin in om deze stad te verkennen, gaan jullie mee?
Zachtjes duw ik de poort open, loop een smal gangetje door en sta in het oudste hofje van Haarlem.
Het hofje van Bakenes, stilte alleen maar stilte...
We lopen verder langs een stille gracht gaan rechts af de bocht om en komen dan bij het Spaarne en het daaraan gelegen Teylers museum, het oudste museum van Nederland gevestigd in een prachtig pand.
Ruim 3 uur binnen geweest er is van alles te bekijken.
's Middags komen we in een waar poezenparadijs ...
Het Proveniershof Op de foto rechtsonder is een kattenluikje te zien, ieder huisje hier heeft er zo een.
Hofje van Guurtje de Waal, hier slechts 4 huisjes. Genoeg hofjes voor vandaag aan het gezicht van David kunnen jullie dat wel zien, tijd om te winkelen. Genoeg winkels in deze stad en niet alleen de welbekende ketens die je in iedere stad tegenkomt; veel eenmanszaken met grote diversiteit, gelijk ook nog een marktje meegepikt.
Ik heb iets gekocht dat gezien de tijd van het jaar wat voorbarig is, in een ander berichtje zal ik er meer over vertellen.
In een piepklein winkeltje kwam ik dit hartje met rinkelende belletjes tegen
Morgen begint voor een groot aantal van ons het "gewone" leven weer, da's best wel even wennen. Nog een fijne zondag en een goede week allemaal.
Groetjes van Carina
